Dritë mbi skandalin më të madh të SHIK-ut në shekullin e XX-të

[Musafir]

Dritë mbi skandalin më të madh të SHIK-ut në shekullin e XX-të

Shkruan : Arben Lagreta


Nga kontrabanda e naftës drejt ish-Jugosllavisë, ardhja e Arkanit në Shkodër, itinerari i tij në Shqipëri e deri në hedhjen dritë mbi skandalin më të madh të shekullit të kaluar nga ana e Shërbimit Informativ Kombëtar (SHIK).Atë të zhdukjes së një biznesmeni shqiptar nga trojet jashtë kufijve të Shqipërisë.


LINZE, NENTOR 2007


Në modulin e fundit të zhvilluara në nëntor të vitit të kaluar, me brezin e parë të Shkollës Shqiptare të Studimeve Politike ku isha një ndër të seleksionuarit, një temë që ngjalli mjaft interes ishte ajo e të kërkuarve nga ish-Jugosllavia në Tribunalin e Hagës.


Siç u mësua, lektori i huaj kishte mëse një dekadë që ishte funksionar I rëndësishëm në Bashkimin Evropian. Nisur nga ky fakt mendova t'i bëja një pyetje të drejtpërdrejtë, dhe konkretisht:


A duhet të shkojnë në Hagë për thyerjen e embargos ndërkombëtare ndaj ish-Jugosllavisë së Millosheviçit përgjegjësit kryesorë shqiptarë të kontrabandës shtetërore të naftës që u bë në vitet 1993-96?


Për të mos i lënë shteg skepticizmit të lektorit i shpjegova me pak fjalë se në atë periudhë, gjysma e djathtë e rrugës nacionale që shkonte, të paktën nga Shkodra drejt Pikës Kufitare të Hanit të Hotit ishte "e pikturuar" me gjurmët e naftës dhe se kishte ditë kur kalonin edhe me dhjetra autobotë të tillë drejt këtij destinacioni.


Lektori shtangu jo nga habia por nga vështirësia për të dalë nga situate. Ndërhyrja e moderatorit të vëmendshëm duket se i erdhi për shtat zyrtarit të BE-së i cili duket se u çlirua nga një pozicion që nuk e dëshironte. Natyrisht, jo nga padijenia e kësaj historie e cila vijoi me vite në Shkodër, në këtë "lagje" që e mbuloj me informacion prej mëse një dekade.


Kolegët që kanë qenë prezent në këtë modul të zhvilluar në Chateau Linza, besoj se nuk e kanë patur të vështirë "të lexonin" atë që shtjellova më lart.


"A është në dijeni Këshilli i Evropës për këta "lektorë" që kanë frikë tu përgjigjen pyetjeve të mirëfillta politike, dhe aq më tepër në një shkollë studimesh politike? A e dinë këta të fundit se janë taksapaguesit evropianë që mundësonin këto shkolla nëpërmjet financimit të Këshillit të Evropës?", mendoja duke çuar ndër mend rreth 600 pjesmarrës të rrjetit të Shkollave të Studimeve Politike të vendeve të Lindjes në Universitetin e Verës për Demokraci që u zhvillua në Korrik 2007 në Strasburg…

1994, ARKANI NE SHKODER


Vetëm pak kohë pas takimit të shumëpërfolur ndërmjet ish-Presidentit të Shqipërisë Sali Berisha me homologun e tij malazez Momir Bulatoviç në fund të vitit 1993, në kufirin shqiptaro-malazez nisi vrullshëm kontrabanda e naftës drejt ish-Jugosllavisë.

Burime të mirëinformuara pranë shërbimeve sekrete shqiptare të asaj kohe bëjnë të ditur se në këtë periudhë kur komuniteti ndërkombëtar izoloi me embargo ish-Jugosllavinë, UDB-ja riaktivizoi rrjetin e saj që vepronte prej kohësh në Shqipëri.

Qëllimi ishte i qartë; furnizimi me karburant i makinës së luftës në Bosnjë dhe Kroaci, në favor të xhelatit të Ballkanit, Sllobodan Millosheviç.


Pikërisht në këtë periudhë, në Shqipëri u krijua me ngut për realizimi e kësaj kontrabande ndërmarrja "Shqiponja" që drejtohej nga kryetari i atëhershëm i Partisë Demokratike, "reformatori" Tritan Shehu.


Po sipas burimit të mësipërm, Zeljko Raznatoviç ose siç njihej rëndom në Jugosllavi me pseudonimin Arkani, ka hyrë e ka dalë si në han në Shqipëri, kryesisht nga pika kufitare e cila për ironi e ka emrin Hani i Hotit.Ai ka qenë i ngarkuar direkt për linjën e transportit të naftës drejt Jugosllavisë. Kështu bëri edhe në fillim të vitit 2004.


Pasi ka darkuar dhe fjetur në një hotel të Shkodrës në prani të disa përfaqësuesve të SHIK-ut të asaj kohe dhe një të qeverisë së Shqipërisë, Arkani ka vijuar të nesërmen itinerarin e tij drejt Jugut i shoqëruar prej tyre me një eskortë makinash.

"Komandanti i 200 tigrave" ka vizituar edhe Vlorën dhe Sarandën ku edhe është ndalur në një lokal…


Ndërsa ditën e 3-të dhe të fundit, ai ka vijuar rrugën e kthimit nga Elbasani dhe më tej, duke kaluar kufirin shqiptaro-maqedonas në pikën e kalimit të Qafë-Thanës.


Qëllimi i kësaj vizite, jo si shumë të tjerat e zakonshme të zhvilluara pre tij, ishte sigurimi i vazhdimësisë së furnizimit me naftë të Jugosllavisë.


Për këtë kontrabandë ka dëshmuar para pak vitesh edhe vetë ish-Presidenti i Malit të Zi, Momir Bulatoviç në librin e tij me titull "Pravila Cutanja".


FILMIMI I ARKANIT, ZHDUKJA E R. HOXHES


Por vizita e mësipërme e Arkanit në Shkodër si dhe itinerari i tij kryq e tërthor Shqipërisë ndonëse nuk u mësua, ashtu si dhe herët e tjera nga publiku, u regjistrua në një pjesë të mirë të saj në Shkodër nga një person. Eshtë fjala për biznesmenin shqiptar Remzi Hoxha.


I ardhur që në fillim të viteve '90 në Tiranë nga trojet shqiptare të Maqedonisë si pasojë e përndjekjes nga regjimi i atjeshëm, Hoxha ishte një kuadër i zbulimit të UÇK-së, e cila në atë kohë ishte ende në ilegalitet.


R. Hoxha e njihte mirë Arkanin jo vetëm për ekspozimin e tij në konfliktet e armatosura në Kroaci dhe Bosnjë por edhe për faktin e thjeshtë se ishin të paktën formalisht, nënshtetas të të njëjtit shtet.


Në këtë mënyrë, me shkathtësinë dhe inteligjencën e tij, Remziu arriti që të maskohej dhe t'i shpëtonte vigjilencës së shikasve për ato sekuenca filmike që regjistroi.


Por, fatkeqësisht, ky fakt i pazëvendësueshëm nuk do të ruhej gjatë. I irrituar për ato që shikoi dhe regjistroi, R. Hoxha do të raportonte menjëherë .


Nuk dihet se kë zgjodhi Hoxha për t'i treguar edhe filmimin që i kishte bërë Arkanit teksa darkonte dhe bisedonte për shtatë palë qejfe me funksionarë të lartë të SHIK-ut në Shkodër.


Por fakti që tashmë dihet publikisht, është se në tetor të vitit 2005, Remzi Hoxha u rrëmbye nga oficerë të SHIK-ut në Tiranë për të mos u parë më.


Logjikisht ai duhet të jetë prerë në besë nga funksionari qeveritar, deputeti apo shikasi që zgjodhi për "kreun e patriotizmës shqiptare" për ta denoncuar këtë fakt. Madje, me siguri, duke i treguar edhe provën.


Si pasojë, rrëmbyesit e tij, të urdhëruar nga lart, i kanë kërkuar Hoxhës të gjitha kopjet e filmimeve që mund të posedonte duke ushtruar tortura çnjerëzore ndaj tij.


Po ashtu, nuk dihet nëse Remzi Hoxha kishte kopje të tjera dhe pikërisht këtu duhet kërkuar edhe shkaku i zhdukjes së tij. Sepse po të ishte gjallë ai mund ta bënte prezent këtë fakt ose së paku do të dëshmonte në mungesë të filmit të zhdukur nga inkuizitorët e tij.


Ndërkohë, familjarët e Remzi Hoxhës kërkojnë prej vitesh eshtrat e njeriut të tyre e cila mori me vete sekretin më të madh dhe më të turpshëm të shërbimeve sekrete shqiptare për shekullin që sapo u mbyll. Duke u ndjerë prej vitesh të tradhtuar dhe të nëpërkëmbur, bash nga drejtuesit e "shtetit amë".


Çështja e zhdukjes së Remzi Hoxhës i është caktuar si detyrë shtëpie për zgjidhje qeverisë aktuale të Shqipërisë që nga viti 2006 nga Amnesty International.


NE VEND TE MBYLLJES


Duke iu rikthyer rreshtave të parë të këtij investigimi të nisur prej disa muajsh, insistoj të shtroj të njëjtë pyetje, tashmë publikisht:

A i duhen dorëzuar me hir apo me pahir Carla del Pontes dhe kolegëve të saj në Tribunali e Hagës drejtuesit e viteve '90 të qeverisë shqiptare?


Skandali i mësipërm i shekullit që sapo është mbyllur ka brenda afera të pallogaritshme fitimesh kolosale, pabesi ndaj embargos së vendosur ndaj ish-Jugosllavisë nga komunitetit ndërkombëtar si dhe përkrahjen e qartë ndaj ish-diktatorit të Jugosllavisë Sllobodan Millosheviç.


Kontrabanda në fjalë ndikoi jo pak në rritjen e numrit të përgjithshëm të të vrarëve dhe të gjymtuarve në Bosnjë dhe Kroaci, që shkojnë në disa qindra mijëra.


Dhe përkundrejt kësaj maskarade, firma "Shqiponja" u pat mbyllur me një vendim absurd i cili diktonte moskontrollimin e dokumentacionit të saj (!). Të paktën për atë kohë kur u urdhërua që të hartohej…