Re: TEKSTE KËNGË SHKODRANE

[Musafir]

126. Ti moj Shkodër, Shkodra jonë
Ti moj Shkodër, Shkodra jonë
Shumë djem t’ri ke qitë n’gyrbet.
I: Vend për vend moj tuj t’livdue
Për djem t’ri ka kenë kismet. :I
Djemt e ri moj janë habit-e
Nuk po dinë se kah me shku’
A do t’dalim ndoj herë n’dritë
Në dhe tonë për me shku’?
Penda n’dorë asht tuj m’u dridhë
Lot për faqe janë tuj m’shku’
U shkrina si bora n’diell.
Si s’u gjet derman për mu’?

[Musafir]

127. S’ka ma t’bukur se pranvera
I: S’ka ma t’bukur se pranvera
Çilin lulet gjithfare. :I
I: Ikën zogjët, e lanë çerdhen
Vijnë me gzu’mun si përher. :I
Ref.:
Hajde pra moj pranverë
Çilna zemrat si përherë!
Hajde pra moj pranverë
Na i mbush zemrat plot me erë.
Kanarinat e bylbyli
Se ç’po kndojshin pa ia da.
Në mes tyre marangjyli
Lule t’bukra ka shpërnda.
Ref.:
Hajde…
Nuk përshkruhet asnji herë
Sa gazmend ka njikjo stinë.
Çdo gja sillet kah pranvera
Jetë të lumtun na përtrinë.
Ref.:
Hajde…

[Musafir]

128. Si hyri nusja na doli
I: Si hyri nusja na doli
Hajde xhanëm, peja xhanëm, marshalla! :I
I: Vetullat porsi gajtan,
Synin zi porsi filxhan,
Qerpikët me rrema,
Hajde yll e hanë! :I
Si hyri nusja na doli
Hajde xhanëm, peja xhanëm, marshalla!
Faqet kuq porsi shebojë,
Dhamt’ inxhi i paska n’gojë,
Flok’t si karaboja,
Hajde moj belhollë!
Si hyri nusja na doli
Hajde xhanëm, peja xhanëm, marshalla
Paska gjoksin si peshtah,
Bel e shpinë për marshalla,
Shtatin si selvi-e,
Po më shtjen n’gjynah!

[Musafir]

129. Enterinë moj vizali
Enterinë moj vizali-e
Hajde moj!
Belin e hollë moj si qystek.
I: Kur t’më sillesh nëpër shpi-e
Hajde moj!
Ishalla do të marr erë! :I
Ti m’i meke moj sytë e mi
F’tyrën tande kur e shof
A je hanë moj a je di’ll?
Beja moj!
Avitu se nuk po t’njoh!

[Musafir]

130. Njikët kangë që jam tuj knu’
Njikët këtë kangë që jam tuj’ knu’
Për ty moj vashë.
Dhe ti rrishe në dritare
Tuj ndigju’.
I: Memzi tuj kujtue
Kangën po ta qes.
Kurr s’kam me t’harrue
Jo kurr der sa t’vdes! :I
Vetun isha me kërku’
Derman me gjetë.
N’andërr pashë se kam gabu’
Në rrugë kam mbetë.
Në zor e në halle
Ty veç tuj t’kërku’.
Larg e larg në male
T’gjeta nër nji kru’.
Përbri kronit nën nji hije
T’nji lajthisë.
Aty ishe ti oj vashë
Tuj qendisë.
Mbamni mori kroje
T’hishme porsi zanë!
Ma freskoni gojën
S’pata shka me thanë.

[Musafir]

131. Elif nur ola bre nur
O ku je lulja nda prej lules?
O se me ty shndrisin hanë e diell!
I: O ballin ma ke si bilur-e
O si zamak o qi çil në prill. :I
O unë e di se je insane
O faj s’t’kam pasë o moj dranofille.
Qysh se s’pari moj, t’pashë, zanë
E kishe pasë o zemrën me hile.
O zemra ashikut si gastare
O që prishet për nji gjysë fjale.
Pa u pajtu’ moj nuk ke qare
Se mirë e din o se sa t’kam dashtë.

[Musafir]

132. Freski pranverore
I: Freski pranveret
Ka nisë me fry-e. :I
Lulet plot er-e
Janë tuj shpërthy-e.
Vjollcat në fusha
N’saksi zymylat
I: Ku k’ndojn bylbylat
N’djep t’dashunisë. :I
N’fusha kopshtije
Shifet pranvera.
Plot gjeth e hije
E lule t’reja.
Natyra knaqet
Dhe lulet qeshin.
Kur n’ shoqe ndeshin
N’shej t’dashunisë.
Çel vjollc’ n’kaçuba
Me t’bukrat ngjyra.
Lulet tub-tuba
Të qeshet f’tyra.
Pse ngjall pranvera
Nji hop blerimi.
Dhe në mu’ gëzimin
Sot e ka l’shu’.

[Musafir]

133. Dranofillja lypte hije
I: Dranofillja lypte hije
Aman për me çilë. :I
I: Gjeth’t dalin file file
O sa erë të mirë. :I
Ref.:
I: Me lule tjera
Fillon me u përzi. :I
I: Ty moj dranofille e bukur
Hallin unë ta di. :I
Plot me vjollca nër kaçuba
E para del n’pranverë.
Mbi njat lule tuba, tuba
Të mbushin me erë.
Ref.:
O tubë e tubë
Të mbushin me erë.
Unë e para midis shoqesh
Se i baj n’pranverë.
Karajfili kryet ka çue
Thotë dhe unë kam erë
Drandofillen thotë e due
Shoqe e kam përherë.
Ref.:
Erën teme
Me ty e bashkoj.
Miqësinë me ty moj lule
Kurr nuk e harroj!

[Musafir]

134. Lule s’pari vjollca nisi
Lule s’pari vjollca nisi
Ashik ngratin me kërku’
Ashik ngratin me kërku’
I: T’gjitha lulet qi harlisi
Nji nga nji tuj i kujtu’:I
K’ndo ti djalë që në vetmi je
Sonte natë që ka qëllu’
Sonte natë që ka qëllu’.
Kjan i mjeri porsi fëmij-e
Mend e zemër i ke ganu’.
Pra kush gjindet me m’ngushllue
Si kam vujt’ kam shku’ krejt dam
Si kam vujt’ kam shku’ krejt dam.
Dy-tri fjalë me ia diftue
Se në zemër ndry e kam.

[Musafir]

135. Fëllanzë moj e bukra’ fëllanzë
I: Fëllanzë, moj e buk’ra, buk’ra fëllanzë
Fol çka ke që këngën o s’e ke fillu’! :I
Je mbush me meraz, po qan ditë e natë
I: Çke që kjan? Çke që s’k’ndon?
Zemrën time s’ma gëzon? :I (ma helmon)
Fëllanzë moj e buk’ra, buk’ra fëllanzë
Pse nuk çelë ti gojën e nuk nis me kndu’?
Vetllat pse i ke vra? Rrin e nuk ban za.
Çke që kjan? Çke që s’k’ndon?
Zemrën time s’ma gëzon
Pra mos kjaj, veç këndo!
Zemrën time ma gëzo!
Fëllanzë moj e buk’ra, buk’ra fëllanzë
Sot nuk pata fatin me t’nigiu’.
E buk’ra pranverë, k’ndo pra si përherë!
Çke që kjan? Çke që s’kndon’?
Zemrën time s’ma gëzon?
Fëllanzë, moj e buk’ra, buk’ra fëllanzë
K’ndo se kënga yte ka plot sevda!
Mos praj ditë as natë, për ashikt e ngratë.
Zanin tand gjithë ta ndij
N’male, fushë dhe lëndinë.

[Musafir]

136. Si bylbylat në pranverë (2)
I: Si bylbylat në pranverë
Gjithfar kangësh je tuj kndu’. :I
I: Porsi sot unë asnjiherë
Rrij ndritare tuj t’ndigju’. :I
I: Tuj t’ndigju’, tuj këndu’. :I
Zanin tand me amëlsi
Rrij bylbyl tuj ta ndigju’.
Se te ti tash po vij fill
Me ty bashkë o me këndu’.
Me t’ndigju’, tuj këndu’.
Bylbyl kangën mos e ndal
Zanin tand me ambëlsi.
Se ti gardalinën ndjell
Se te ti tash po vjen fill.
Pra këndo e mos pusho!

[Musafir]

137. Iptida moj lulja e allit
I: O iptida moj lulja e allit
Zemrën teme ç’ma ke therë. :I
I: Po t’baj be pashë sytë e ballit
Tjera kush t’mos marri erë. :I
Si ty lule erën e fundit
Drandofilles ia ka lane.
Pa ty s’mundem, asht e kotë
Zemra jeme veç ty t’don.

[Musafir]

138. Në gjergjef vashë o tuj qenisë
I: Në gjergjef vashë o tuj qenisë
Dan, se je bija e efenis-e. :I
Ref.:
Ku m’je rritun lulja me erë?
Bukur-o, ndalu fol nji herë!
Ven shaminë xhamadan jeshil-e
Hije t’paska mori drandofile!
Ref.:
Ku…
Ven shaminë, xhamadan të kuq
Hiqe vashë se të bijka ngushtë-e!
Ref.:
Ku..
Ky jelek qepun prej dukati
Ah sikut t’a xhvesh, o unë i ngrati!
Ref.:
Ku m’je rritun, lulja me erë?
Bukur-o, sa të shof njiher-e!

[Musafir]

139. Mori vjollca në muej t’prillit
I: Mori vjollca n’muej të prillit
Kur të pashë për t’parën herë.:I
I: Porsi lulja e drandofillit
Qi shpërthen n’t’buk’rën pranverë. :I
Pala e flokut të ka ra
T’paska zanë të buk’rin sy.
Hije bante pa ia da
Porsi lule në saksi.
Gusha jote menduhi
Buzën kuq porsi shebojë.
Dham’t të shndrisin si inxhi
Qi t’i mban e bukra gojë.

[Musafir]

140. Sa e kandshme vjollcë ti je (2)
I: O sa e kandshme vjollcë ti je
Me njat t’buk’rën ngjyrë!
Je e njomë, e blertë, e re
Kah ti t’tanë janë kthy’. :I
I: Me t’pas unë du’, me ty me g’zu’
E mos m’u largu’. :I
I: Unë e bukura nuk jam
Karajfil i bardhë
Porse erë të kandshme kam
E baj shej ma parë. :I
Ti mbretneshë o në pranverë
Je mbi t’gjitha t’tjerat!
Rrin e mshefun në bar t’blerë
T’ndihet larg era.
Me t’pasë unë du’, me ty me g’zu’
E mos me u largu’.
Unë jam nji lule e qetë
E baj shej në pranverë
Por gjithnji me erë të letë
K’naqi si përherë.

[Musafir]

141. Ani ma ke shtatin si selvia
I: - Ani ma ke shtatin, vash-o si selvia!
- Qe besa djal-o si selvi e kam. :I
- O mori vashë, kur s’parit t’pashë
Mjeri sharrova gadi për krah t’rashë.
I: Ti kah kalove, zemrën ma shporove
Dhe ma nuk shërohet, po s’e shërove ti. :I
- Ani ma ke synin, vashë o si filxhani!
- Qe besa djal-o si filxhan e kam.
- Vashë, a s’ma falë, synin e zi?
Ta ruen ty djali si synin e tij.
Nuk shikoj yjet, nuk shikoj as hanën
Shikoj synin tand qi shëndrit ma fort se ato.
- Ani ma ke gojën, vashë o si kutia!
- Qe besa djal-o si kuti e kam.
- Vashë a s’ma falë, gojën njiherë?
Due ta shijoj, du’ me i marrun erë.
Dhe që për te me më thanë ti nji fjalë
Me m’thanë se të due, të due, more djalë!

[Musafir]

142. Kanga e Gjyles (2)
Kur më flet me gojë moj Gjyle
Sa me t’shpejtë ma shton sevdanë
Aman, aman, mori sevdanë!
I: Për sumull qi m’ke në gjyle
Unë prej teje s’kam të ndamë
Aman, aman! :I
Ref.:
Lu’je moj lu’je shtatin, o bu bu!
Ta fala sahatin-e.
Lu’je moj lu’je shpinën, o bu bu!
Vera t’u baftë dimën-e.!
Me jelek me nji dallamë
Karajfil lule në ballë
Aman, aman, lule në ballë!
Kur m’a hedh qat kamb’ mbi shkall-e
Hajde moj s’më le derman
Aman, aman!
Lu’je moj lu’je kamën, o bu bu!
T’a fala dallamën-e.
Lu’je moj lu’je belin, o bu bu!
T’a fala qemerin-e.
Xhamadanin lara lara
Kur m’a veshë moj mbi jelek
Aman, aman moj mbi jelek!
Si t’ja baj e t’dal përpara?
E ta jap nji muhabet,
Aman, aman!
________________________________________

[Musafir]

143. Bishtalecat palë e palë
Bishtalecat palë e palë
Ç’mi ke l’shue!
Ç’mi ke l’shue për ballë
I: Aman o për ballë :I
Aman-e, aman o për ballë!
I: Hajde moj Gjyle se kam sevda! :I
E kuqe porsi shebojë
Kur më flet-e!
Kur më flet me gojë
I: Aman o me gojë :I
Aman-e, aman o me gojë!
I: Hajde moj Gjyle, moj shebojë! :I
I: Sy, qerpik e gushë e faqe
Gjithë për bukuri. :I
I: Aman hi, ha ha
Gjithë për bukuri! :I
Aman, aman, aman-aman!
I: Syni yt porsi ullini
Vetullat gajtan. :I
I: Aman-aman hi, ha, ha
Vetullat gajtan. :I
Aman, aman, aman, aman!

[Musafir]

144. Të gëzojmë se erdh pranvera
I: Të gëzojmë se erdh pranvera
Përsëri. :I
I: Përmbi t’gjitha lulet tjera
Bashkë me ty moj dranofille
Do të rri. :I
Tash sa kohë qi s’jena pa
Na të mjerët.
Mos të rrimë ma kështu tuj kja
Avitu o mori lule
Të marr erë!
Gonxhe t’bukra në behar-e
Kanë lulzu’.
Dashuni zemrën ma ngjall-e
Era jote mori lule
Kah të vjen.
Mos t’na shkojë moj dranofille
Kjo pranverë.
Bashkë me gonxhe gemin sille
Avitu o mori lule
Të marr erë!

[Musafir]

145. Moj e vogël si floriri
O moj e vogël si floriri,
Aman, aman, aman-e!
O, përmbi hazna t’xhevahirit
Aman, aman, aman-e!
I: O për mbi ty shndrit’ hana e dielli.
Njashtu moj zylyfe,
Je mi shoqet tu’ja, more sy! :I
O me ditë ti sa fort të due,
Aman, aman, aman-e!
O sy e vetulla unë t’i due,
Aman, aman, aman-e!
O me kalem të zi janë shkrue,
Njashtu moj zylyfe,
Je mbi shoqet tueja, more sy!
O moj gërshetat fije ari,
Aman, aman, aman-e!
O hije t’bajnë midis ballit,
Aman, aman, aman-e!
O porsi hana si del s’parit,
Njashtu moj zylyfe,
Je mbi shoqet tua more sy!

[Musafir]

146. Moj fëllanzë që rrin në kafaz
I: Moj fëllanz që rrin në kafaz-e! :I
Anmiku të ka zaptue, aman, aman
Anmiku të ka zaptu’!
Ndonse je mbushun me maraz-e,
Fillon kangën me këndu’ aman, aman-e,
Fillon kangën me këndu’.
Ikë fëllanza aman prej kafazit
Shkon në mal ku binte borë, aman, aman-e.
Shkon në mal ku binte borë.
Jalla u djegsha me vaj t’gazit!
Nuk të la pa t’shti në dorë aman,aman-e.
Nuk të la pa t’shti në dorë.
Hypi fëllanza maje malit
E këndon kangën e vet, aman, aman
E këndon kangën e vet.
Ashiku digjet o prej mallit
Prej marakut po pëlcet aman, aman-e.
Prej merakut po pëlcet!

[Musafir]

147. Në kafaz të kanë zaptue
I: N’atë penxhere mbas kapakut
Kishte ndejë nji vajzë e re. :I
I: Mos i ven vesh fjalëve të hallkut
Ata flasin keq për ne. :I
Në kafaz të kanë rrethue
Si bylbyli në pranverë.
Nuk kam krah me fluturue
Me t’i pa moj sytë njiher.
N’andërr jam në gjum të parë
F’tyra jote m’bjen ndërmend.
Kur fillon gjumi me m’dalë
Çili sytë e s’shof kërkend.

[Musafir]

148. Iptida du’ me fillue (2)
Iptida du’ me fillue
I: O se m’ka zanë i ziu marak-e. :I
Në ma daç moj hatrin mue
I: O tjetër kend mos k’qyr aspak. :I
Ref.:
I: S’ma din kush hallin qi kam
Dhe u dogja për së gjall’.
U shkrina si bora n’mal
Begenis fole nji fjalë! :I
Edhe unë s’jam kujtue
Se e ka marrun vesht jot amë
M’çove fjalë se jam idhnue
Po ta qes moj njikët’ kangë.
Kanga t’dal e t’marrë dynjanë!
E gjithkush ka me ta kndu’.
Lutju vet moj bijë sat amë
Le t’na thrrasin me u pajtu’.

[Musafir]

149. Nji tubë dranofille po të çoj
O nji tubë dranofille po të çoj
Nji peshqesh për dashuni.
Aman nji peshqesh për dashuni.
O me k’to lule po t’diftoj
Se në zemër më ke hi.
Aman se në zemër më ke hi.
Ref.:
I: O se ç’po m’grin e po m’copton
Mikun tand në vorr po e çon. :I
O k’tyne luleve dijau hallin
I: E shikjoji me sy tuj kja. :I
O merri erë se t’largojnë mallin
I: Për në paç ndopak sevda. :I
Ref.:
O thu’j se miku, miku m’i ka çu’
E me lot du’ me i vajtu’!
O lot’t prej syve jam tuj derdhë
E s’më ka mbetë as pikë gjakut.
O porsi dranofillja e verdhë
Jam i terun-o prej marakut
Ref.:
O se maraku yt o më ka lodhë
Je e kuqe porsi mollë!

[Musafir]

150. Karajfil në kodër
Karajfil në kodër,
Dranafill në kodër,
I: Vajzë e mirë në Shkodër,
Mollë e vogël-o! :I
Karajfil në vijë,
Drandofill në vijë,
Emnin s’po t’a di-e,
Mollë e vogël-o!
Karajfil në bahçe,
Drandofill në bahçe,
Zemrën ma kënaqe,
Mollë e vogël-o!
Karajfil në kashtë,
Drandofill në kashtë,
Qite plakën jasht-e,
Mollë e vogël-o!
Karajfil në prrue
Drandofill në prrue.
Të marrsha për grue
Mollë e vogël-o!

[Sponsored content]